Ακριβώς 3 μήνες και 1 εβδομάδα μετά, η Δύναμη ξαναπάτησε αγωνιστικό χώρο... Και ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα!
Σαρωτική όπως σχεδόν κάθε φορά τα τελευταία 3 χρόνια, η ομάδα μας επικράτησε πολύ άνετα της ομάδας ΜΙΚΡΟ ΨΑΡΙ με το ευρύ 17-2, αφού έριξε ρυθμούς (!) μετά το πρώτο 8λεπτο που το σκορ ήταν ήδη 9-0…
Τι κι αν είχαμε να παίξουμε 3 μήνες; Τι κι αν παραταχθήκαμε με μόλις 3 βασικούς; Τι κι αν είχαμε 2 νέα μέλη στη σύνθεση; Τι κι αν από ένα σημείο και μετά δεν είχαμε καν αλλαγή; Το DNA αυτής της ομάδας έχει πλέον μεταλλαχτεί για τα καλά και όποιος φορά τη φανέλα της μεταγγίζεται αυτόματα από αυτό και κάποιος που δεν γνωρίζει θαρρεί πως αυτή η ομάδα που ζωγραφίζει στον αγωνιστικό χώρο και βρίσκεται με κλειστά μάτια είναι μαζί για χρόνια!
Αντίπαλος μας μια καλή ομάδα, με αθλητικούς παίκτες αλλά δυστυχώς για εκείνη και το ενδιαφέρον του αγώνα, παρατάχθηκε χωρίς τερματοφύλακα. Έτσι οι παίκτες μας δεν δυσκολεύτηκαν με την ποιότητα τους να φορτώσουν τους αντιπάλους με γκολ. Δύο γρήγορα-γρήγορα ο «ξάδερφος» Θεόφιλος που αποτέλεσε νέα προσθήκη στην ομάδα, άλλο ένα ο Γιώργος, 2-3 μαζεμένα από το Χρήστο Φίλι, ενώ σκόραρε και ο Γιωργάκης στην 1η του εμφάνιση με τα «βυσσινί».
Το σκορ ήταν ήδη 7-0 στο πρώτο 5λεπτο, ο Χρήστος Φίλι σκόραρε ξανά όπως και ο Γιώργος για να φτάσουμε στο 9-0 εύκολα και απλά.
Ο Νίκος Βας αφού γκρίνιαξε λίγο, καθώς για άλλη μια φορά η δυναμική του αντιπάλου δεν δημιουργούσε προβλήματα στην άμυνα και δεν είχε καθόλου δουλειά (αν και μάλλον αυτό είναι συνέπεια της δυναμικής της δικής μας ομάδας), αποφάσισε να μας αφήσει και να γυρίσει στην οικογένεια, αφήνοντας τους υπόλοιπους να ολοκληρώσουν τη βραδιά.
Εκεί βρήκε την ευκαιρία η αντίπαλη ομάδα να μειώσει σε 9-2. Το 1ο γκολ με ασίστ του δικούς μας τερματοφύλακα Νίκου σε πάσα πάρε βάλε στον αντίπαλο επιθετικό, και το 9-2 με καλά οργανωμένη αντεπίθεση των αντιπάλων που μας πέτυχαν σε αμυντική ανισορροπία και σκόραραν ξανά.
Όμως μέχρι εκεί. Το «μαγαζί» (βλέπε εστία της Δύναμης) κατέβασε ρολά και από «ανοίξαμε και σας περιμένουμε» πέρασε σε κατάσταση «κλειστό επ’ αόριστον!». Ο Νίκος αποφάσισε πως καλό θα ήταν να παίξει κι εκείνος και έβγαλε τα πάντα! Ψηλά, χαμηλά, συρτά, δύσκολα, εύκολα, συρτά, πλάγια, γωνιακά…
Μέχρι και έξοδο έκανε καθαρίζοντας ένα κόρνερ και βγάζοντας την ομάδα στην κόντρα πράγμα που είχαμε καιρό να δούμε, ειδικά σε ματς που είχαμε καθαρίσει από νωρίς!
Στο Β’ ημίχρονο η ομάδα μπροστά κεντούσε προσφέροντας και θέαμα, σκόραρε όποτε ήθελε με τους νέους παίκτες να κουμπώνουν απόλυτα με τους παλιούς.
Αυτό όμως που στην ουσία «αποτελείωσε» και ξενέρωσε εντελώς τους αντιπάλους δεν ήταν το «πολλά» στην άμυνά τους, καθώς μιας και δεν είχαν τερματοφύλακα ευθύνες από τον άνθρωπο που ήρθε να τους βοηθήσει δεν μπορούσαν να ζητήσουν.
Ήταν το απόλυτο «0» στο Β’ ημίχρονο στο οποίο τους ανάγκασε ο Νίκος πραγματοποιώντας μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του τα τελευταία χρόνια, καθώς ήταν πραγματικά απολαυστικός.
Και άλλες φορές η άμυνα έχει κρατήσει το «0» πίσω και μάλιστα σε όλο το παιχνίδι, αλλά το χθεσινό ήταν διαφορετικό καθώς από ένα σημείο και μετά οι αντίπαλοι βλέποντας ότι ο αγώνας έχει χαθεί, είχαν βγει μπροστά προσπαθώντας να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις πετυχαίνοντας κάποια γκολ.
Αλλά μάταια… Ο Νίκος ήταν παντού.
Στο Β’ ημίχρονο σκόραρε ξανά ο «ξάδερφος» Θεόφιλος άλλη 1 φορά, ο Γιωργάκης άλλη 1, ο «δικός μας» Θεόφιλος σκόραρε κι αυτός, ο Χρήστος Φίλι πρόσθεσε άλλα 3 και ο Γιώργος; Άλλη περίπτωση εξαιρετικού παίκτη… Πέτυχε για άλλη μια φορά το γκολ – highlight της αναμέτρησης βάζοντας το κερασάκι στην τούρτα.
Από ασίστ με το χέρι του Νίκου (ναι μέχρι και ασίστ έδωσε), έπιασε μια φωτοβολίδα στην κίνηση, από θέση έξω δεξιά που έστειλε την μπάλα στο αριστερό «Γ» της αντίπαλης εστίας τρυπώντας (!!!) στην κυριολεξία τα δίχτυα. Ένα γκολ σπάνιας ομορφιάς, από αυτά που μπαίνουν καμία φορά στο Champions League και τα μνημονεύουμε για χρόνια. Πραγματικά απολαυστικό για όσους είχαμε την τύχη να το δούμε και άδικο που δεν μπορούμε να το έχουμε βιντεοσκοπήσει ώστε να το απολαμβάνουμε στο μέλλον!
Ο Νίκος στο τέρμα στην καλύτερη σωματική κατάσταση των τελευταίων ετών, θύμισε τον παλιό Νίκο μόνο στη γκάφα του 9-1 και στα αντανακλαστικά σε ένα τετ-α-τετ που έβγαλε νωρίς. Ήρεμος, σίγουρος, με πολύ καλές επεμβάσεις σε κάθε είδους σουτ, εντυπωσίασε στο come back της ομάδας!
Ο Νίκος Βας στην άμυνα δεν δυσκολεύτηκε καθόλου, όσο αγωνίστηκε, αν και ήταν φανερό πως δεν είχε διάθεση για πολλά.
Ο «δικός μας» Θεόφιλος ήταν μεστός στο παιχνίδι του, αρχοντικός, παίζοντας με το κεφάλι ψηλά, καθάριζε στην άμυνα και έβγαζε άνετα την ομάδα μπροστά. Σκόραρε κιόλας, ενώ γενικά όποτε αποφάσιζε να σουτάρει η αντίπαλη άμυνα σίγουρα ανησυχούσε.
Ο Παναγιώτης που μπήκε αργότερα είχε σχετικά καλή απόδοση μετά από τόσους μήνες αποχής. Με τη γνωστή σιγουριά στις μεταβιβάσεις και την απλότητα στο παιχνίδι του, απέφυγε τα λάθη, ενώ δεν άφησε και πολλά περιθώρια στους αντίπαλους επιθετικούς.
Στο κέντρο ο Χρήστος Φίλι που φόρεσε ξανά τα «βυσσινί» μετά από 5 χρόνια, ήταν εξαιρετικός. Σπάνια περίπτωση παίκτη, απίστευτη τεχνική κατάρτιση και επαφές με την μπάλα. Απλός και ασταμάτητος! Σκόραρε 7 φορές και μοίρασε άλλες 5, δείχνοντας την κλάση του, παίζοντας στο… χαλαρό!
Εξαιρετική εμφάνιση από τους 2 καινούριους «ξάδερφο» Θεόφιλο και Γιώργο Τ. Ο «ξάδερφος» Θεόφιλος μπήκε κατευθείαν στο… νόημα, άνοιξε το σκορ, πέτυχε και το 2-0 και συνεργάστηκε με κλειστά μάτια με Γιώργο και Χρήστο Φίλι, ενώ σκόραρε και άλλη 1 φορά.
Ο Γιώργος Τ., ξεκίνησε πιο συγκρατημένα, παίζοντας σίγουρα με σκοπό να αποφύγει τα λάθη, αλλά καθώς περνούσε ο χρόνος πήρε τα πάνω του, έβγαλε ποιότητα, ταλαιπώρησε την αντίπαλη άμυνα και σκόραρε 2 φορές, αποκτώντας ήδη το δικό του φαν κλαμπ ανάμεσα στα μέλη της ομάδας. Βοήθησε και στην άμυνα και ήταν ένα εξαιρετικό ντεμπούτο.
Ο Γιώργος τώρα στην επίθεση (a.k.a. Zlatan), ήταν πολύ ορεξάτος, κινητικότατος και γενικά έκανε μια σπουδαία εμφάνιση. Είχε φοβερές εμπνεύσεις, έπαιζε τη μπάλα γρήγορα και σωστά και πέτυχε και 4 γκολ εκ των οποίων το τελευταίο ήταν απλά Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο!
Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε MVP καθώς σχεδόν όλοι ενθουσίασαν με την εμφάνισή τους. Αλλά ίσως να λέγαμε ότι ο Νίκος ήταν ένα βήμα μπροστά καθώς έκανε πράγματα που είχαμε καιρό να τα δούμε από εκείνον, σε σχέση με τους υπόλοιπους που τα «μαγικά» τους λίγο πολύ τα περιμέναμε και είναι και ο λόγος που φορούν τη φανέλα αυτής της ομάδας!
ΔΥΝΑΜΗ: 18. Νίκος, 21. Νίκος Βας, 8. Θεόφιλος «δικός μας» (1), 22. Παναγιώτης, 10. Χρήστος Φίλι (7), 19. Γιώργος Τ. (2), 5. Θεόφιλος «ξάδερφος» (3), 9. Γιώργος «Zlatan» (4).
Συνεχίζουμε…
ΥΓ1. Περαστικά από όλη την ομάδα στην πατέρα του Χρήστου Άρκου, που νοσηλεύεται στην εντατική. Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να αναρρώσει σύντομα.
ΥΓ2. Καλή ανάρρωση και στον Αργύρη, μετά το χειρουργείο που έκανε.
ΥΓ3. Καλή επιτυχία στα παιδιά μας Αποστόλη και Νίκος Κως που δίνουν ένα διαφορετικό αγώνα με τις Πανελλήνιες εξετάσεις τους.
ΥΓ4. Κακά τα ψέματα όσο και αν θεωρούμε το Renti Soccer Club το σπίτι μας, η δυναμική της ομάδας φαίνεται να μη συμβαδίζει με το επίπεδο του Πρωταθλήματος και αν όλα πάνε καλά φέτος θα πρέπει να αναθεωρήσουμε σε ποια διοργάνωσε θα συμμετάσχουμε τη νέα χρονιά. Όχι τίποτα άλλο, μπας και γυρίσουν και άλλες ομάδες στo τουρνουά του Renti Soccer Club που τα τελευταία χρόνια το έβαλαν στα πόδια και μάλλον φταίμε εμείς γι’ αυτό... ;-)
ΥΓ5. Ο Νίκος λέει θα κρεμάσει τα γάντια του στο τέλος της χρονιάς… Με εμφανίσεις σαν τη χθεσινή δε νομίζω ότι και να θέλει να το κάνει θα τον αφήσουμε…
ΥΓ6. Γρηγόρη μας λείπεις αδερφέ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου