Στο 1ο παιχνίδι για το 2021, μετά από 7 ολόκληρους μήνες απραξίας, η ομάδα μας αγωνίστηκε και πάλι, δίνοντας ένα φιλικό παιχνίδι με αντίπαλο τον Πελοπίδα Αιγάλεω.
903 ημέρες μετά την τελευταία της ήττα, η ομάδα μας έφυγε από τον αγωνιστικό χώρο ηττημένη, έστω και σε φιλικό παιχνίδι.
Το σκορ 6-7 σε ένα παιχνίδι που ήταν ο ορισμός του αγώνα μετά από πολύμηνη αποχή. Τουλάχιστον για την ομάδα μας…
Σε μια νέα διοργάνωση, καθώς το αγαπημένο μας 7Χ7 μας είχε τελειώσει από πέρσι, το 6Χ6 στο οποίο ξεκινήσαμε τη χρονιά (με 4 στα 4) δεν… μας χωρούσε, στο «καινούριο» 8Χ8 στο οποίο αγωνιστήκαμε για πρώτη φορά και πάλι μετά από 10 χρόνια (τελευταία εμφάνιση το 2011!!!).
Αντίπαλος μιας μια ομάδα πιο έμπειρη σε αυτό το γήπεδο, γνωρίζοντας ακριβώς τι θέλει στον αγωνιστικό χώρο και πώς να το αποκτήσει, ο Πελοπίδας.
Πριν ακόμα αλλάξουμε 3 πάσες το σκορ ήταν 2-0!! Με ισάριθμα σουτ οι αντίπαλοι μας, άνοιξαν το σκορ πριν συμπληρωθεί μισό (!) λεπτό αγώνα και διπλασίασαν γρήγορα τα τέρματά τους. Το σκορ στο 10λεπτο; 4-0 υπέρ του Πελοπίδα, με τη Δύναμη να έχει ήδη 3 δοκάρια!
Η άμυνα εντελώς ασύνδετη, χωρίς να ξέρει κανένας τι πρέπει να κάνει στον αγωνιστικό χώρο, στο κέντρο μόλις χανόταν η μπάλα δεν υπήρχε μαρκάρισμα πουθενά, ενώ ο Νίκος Τσιριωτάκης προτίμησε πριν τον αγώνα κατά την προσφιλή του συνήθεια να κάνει δημόσιες σχέσεις αντί για ζέσταμα με αποτέλεσμα στα πρώτα 10 λεπτά να κάνει επαφή με την μπάλα μόνο για να τη μαζέψει από τα δίχτυα. Όχι ότι έφερε ευθύνη για τα γκολ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έδωσε το κάτι παραπάνω όπως μας έχει συνηθίσει σε άλλους αγώνες.
Η Δύναμη μετά την αρχική ψυχρολουσία και την είσοδο του Νίκου Βασιλειάδη και του Νικόλα Καράμπελα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και την αλλαγή του συστήματος βρήκε ισορροπία στην άμυνα και άρχισε να απειλεί κυρίως με τους Βύρη και Τσιμηλιώτη οι οποίοι συνεργάζονταν αρκετά καλά με το Μάναλη στην προσπάθεια να πάρουμε πίσω αυτά που μας είχαν πάρει οι παίκτες του Πελοπίδα.
Ο Πελοπίδας ωστόσο με έξυπνη τακτική αμυνόταν σωστά και χτυπούσε στις αντεπιθέσεις εκμεταλλευόμενος το παραμικρό λάθος της μεσαίας ή της αμυντικής γραμμής μας.
Έτσι το σκορ έγινε 5-0 (!!!) ούτε που θυμάμαι πόσο πίσω πρέπει να πάω για να θυμηθώ τέτοιο ξεκίνημα από την ομάδα μας. Σίγουρα 10 χρόνια πίσω, μπορεί και 15…
Η απάντηση ήρθε (επιτέλους) στο 18ο λεπτό με τον Τσιμιλιώτη, έπειτα από εκπληκτική κάθετη του Βύρη να σκοράρει κάνοντας το 5-1. Λίγο πριν ο Τσιριωτάκης είχε κάνει μια πολύ καλή επέμβαση αποσοβώντας το 6-0, την μοναδική πολύ καλή –δυστυχώς– σε όλο το παιχνίδι.
Από την απέναντι μεριά ο Παρασκευόπουλος έκανε 2 καλές επεμβάσεις μην αφήνοντας τους ποδοσφαιριστές μας να σκοράρουν και να πάρουν την ψυχολογία που τους έλειπε.
Έτσι ο Πελοπίδας πιστός στην τακτική του σε άλλη μια αντεπίθεση έκανε το 6-1, με την ομάδα μας το μόνο που κατάφερε ως τη λήξη του Α’ ημιχρόνου ήταν να μειώσει και πάλι με τον Τσιμιλιώτη σε 6-2.
Στο Β’ ημίχρονο εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο μια άλλη Δύναμη. Αυτή που έχουμε συνηθίσει και αγαπήσει. Ακόμα και αν ο Πελοπίδας σε άλλη μια αντεπίθεση σκόραρε κάνοντας το 7-2 (με 7 γκολ σε 10 τελικές!!!!!!) η ομάδα μας έδειξε παλμό.
Το 7-3 έγινε με εκπληκτική συνεργασία από εκτέλεση φάουλ του Βύρη και τακουνάκι στην κίνηση του Μάναλη στο 38’!
7-4 από ασίστ του Τσιμιλιώτη και ωραίο ελιγμό και σουτ του Καλαμάρα στο 39’!
7-5 από κλέψιμο του Βύρη πάσα στον Τσιμιλιώτηκαι ασίστ στον Βύρη που πέρασε και τον Παρασκευόπουλο και με σουτ έβαλε την ομάδα μας πάλι στο παιχνίδι στο 40’!
Στο 41’ ο Μάναλης την ασίστ και ο Τσιμιλιώτης από κοντά για το 7-6!!!
Και ενώ η ομάδα είχε μπει στη σωστή ψυχολογία για την απόλυτη ανατροπή ο Νίκος Μάναλης αμφισβητώντας απόφαση του διαιτητή, δέχτηκε απ’ ευθείας κόκκινη κάρτα στο 46ο λεπτό!
Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα η ομάδα μας διατήρησε την πρωτοβουλία των κινήσεων και απείλησε πάρα πολλές φορές την εστία του Πελοπίδα, αλλά ο Παρασκευόπουλος με σωρεία επεμβάσεων σε κάθε προσπάθεια της ομάδας μας και κυρίως του Νίκου Κωστόπουλου, του Παύλου Βύρη και του Αργύρη Τσιμιλιώτη, κράτησε την εστία του ανέπαφη.
Αφού ο Πελοπίδας έχασε 2 μεγάλες ευκαιρίες για να καθαρίσει το παιχνίδι, έχοντας 2 δοκάρια, στο τελευταίο λεπτό η Δύναμη ανέβασε ακόμα περισσότερο στροφές και με την είσοδο του Henry Hasa έφτασε μια ανάσα από την ισοφάριση 3(!) φορές στο τελευταίο λεπτό, αλλά βρήκε σε όλες απέναντι της τον τερματοφύλακα του Πελοπίδα και MVP του αγώνα Παρασκευόπουλο.
Ήταν ένα καλό μάθημα για την ομάδα μας αυτό, που μπήκε με σκοπό να κερδίσει με τη φανέλα. Πλέον όλοι ξέρουμε τι μας περιμένει και τι θα βρούμε απέναντι μας.
Συγχαρητήρια στην ομάδα του Πελοπίδα…
Εμείς, τώρα ξεκινάμε!
We are DFC!!!
DFC: 18. ΤΣΙΡΙΩΤΑΚΗΣ Νίκος (C), 2. ΚΟΥΡΣΑΡΗΣ Σπύρος, 4. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ Αποστόλης, 5. ΜΑΝΑΛΗΣ Νικόλαος, 6. ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ Νικόλας, 7. ΜΗΝΑΓΙΑΣ Μάριος, 8. ΒΥΡΗΣ Παύλος, 9. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Γεώργιος, 10. ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Νίκος, 11. ΤΣΙΜΙΛΙΩΤΗΣ Αργύρης, 14. HASA Henry, 19. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ Γεώργιος, 21. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ Νίκος, 1. ΝΙΚΟΛΛΙ Αλέξανσδρος
Coach: ΝΙΚΟΛΑΟΥ Παναγιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου